İncitme insanı desen burun kıvırır
Kapıdaki köpeği annem diye çağırır 
Yoksul yetim görse dokuz doğurur 
İnsanda insanlık ölmüş 

Kaybolmuş sevgi, saygı, zarafet, nezaket
Saygısızlık her zaman çirkinliğe işaret 
Ortadan kalkmış gelenek görenek, örf âdet
Çağdaşlık adına erdemler ölmüş 

Nefsi olmuş en yüce mabudu 
Bugünden yarına  kalmamış umudu
Özünden koparak hoyrata uydu
Farkında değil geleceği ölmüş 

Yaşamadan, bilmeden; bildiğini bildirir
İhtirası uğruna binlerce canı öldürür 
Cehaleti ile el alemi kendine güldürür 
Ateş böceği uğruna güneşi sönmüş 

Hayatta her şeye ben diye başlar
İsteği olmazsa çatılır kaşlar 
Yay gibi gerilir sinirler sıkılır dişler 
Vicdansızlıkta vicdanı ölmüş 

Bir şey verdin mi hemen kuyruk sallar
Helal haram demez her türlü kemiği yalar 
Arzusu olmazsa ağzından salyalar akar
İçinde kutsalları ölmüş