14 Şubat Sevgililer Günü…

Niye 14 Şubat… Nerden çıktı … Neden?  Tartışabiliriz…

Hatta, kapitalist üretim tarzının dayattığı tüketim toplumunun doğal bir sonucu olduğu konusunda, görüşler ileri sürebiliriz….

“Sevgi”, “Sevgili” güzel kelimeler…

Bize bu güzellikleri hatırlamamıza vesile olduğu için bu ve benzeri günleri, tüketim toplumunun bir dayatması olduğunu bilmeme rağmen önemsiyor ve kutlamaya çalışıyorum..

Aşk, Sevgi… Kelimelerin belki de en güzelleri..

Her inanan maşuk olmalı, yaratanı aşka sevmeli...

Ve Yunuscasına, yaratandan ötürü de yaratılanları…

Bir Müslüman olarak Allah'ı ve O’nun sevgilisi Hz. Muhammet’i sevmek Amentünün şartı...

Bir Türk olarak, Mete Han’dan- Rauf Denktaş’a kadar ebediyete intikal eden Tüm Türk Büyüklerini ve Milletimi de aşkla severim… 

Ülkemizin Kurtarıcısı, Cumhuriyetimizin Banisi Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü de sevmek boynumuza borç…

Anam, söylemeye gerek var mı? Türkçemizde sevgi kelimesi olmasaydı da, "ana" kelimesi sevgiyi anlatmaya yeterdi herhalde…

Ülkemizde düşmanlık kin tohumları ekmek isteyenler başaramayacaklar. Çünkü Anadolu’muz ana dolu… Yani sevgi, sevgili dolu…

Her ana, her kadın sevginin ta kendisi…

Çocuklarımın anası; sevgilim, helalim, evdeşim, aşkım…

Çocuklarım, canlarım onlar da aşkımın bir parçası…

Ve kalbi sevgiyle dolu  insanlara, ülkemi, milletimi seven herkese sevgim sonsuz…

Sevgililer gününüzü bu duygularla kutlar, sevginin gönlünüzden hiç eksilmemesini dilerim.