Hayatım boyunca çevremde çok zeki insanlar oldu. Bu konuda kendimi çok şanslı sayıyorum. Tanıdıklarımın, arkadaşlarımın önemli kısmı kadınlardan oluşur.

Peşinen bilinsin ki, bu yazı hiçbir arkadaşımı ya da tanıdığımı eleştirmeye, yargılamaya yönelik değildir. Genel bir gözlemin ürünüdür. Zekâsına hayran olunan kadınların seçimlerine dairdir. Duyulanlar, okunanlar, şahit olunan yaşamlar hakkındadır.

Zeki kadınların neredeyse tamamı hayatlarına “Romeo” larını arayarak başlarlar. Başta çıta yüksektir. Flörtler, arkadaşlıklar yaşanır ve kadın başta kendisini duygusal olarak doyuracak mükemmel adamı bulmak için yola çıkarlar. Deneme-yanılma yöntemini kullanırlar. Aileleri de kendilerine bu hakkı tanıdıysa işleri kolaylaşır. Mükemmeli o kadar ararlar ki, bulamazlar… Aslında ne mükemmel erkek vardır, ne de kendileri o kadar mükemmeldir. Zaman içinde standartlar düşmeye başlar.

Ya beğendikleri erkekler kendilerine olumlu cevap vermemiştir ya da erkeğin ailesi geline karşı çıkmıştır.

Gelin adayları zaman içinde yaşlanmaya başladıklarını hissederler. Aileleri onları yargılamaya başlamış, “birini bul da evlen” gibi küçük düşürücü cümleler baba evinde söylenir hale gelmiştir.

Onları sıkıştıran aslında kulaklarına gelenler değil, zihinlerinden duyduklarıdır.

Hormonları kulaklarına “zaman azalıyor” diye fısıldarken aileleri koca bir bagajı omuzlarına yüklerler. Bu kadınlar ne kadar eğitimli olurlarsa olsunlar, sonuçta insandırlar.

Avlanırlar…

Karşılarına güzel sözler söyleyen erkekler çıkar.

Çıtayı Romeo’dan Sanço Panza’ya indiren kadınlar güzel sözler duymaya hazır oldukları için geleceğe dair hayaller kurmaya başlarlar.

Evlenirler.

Çocukları olur. Şanslılarsa çocukları kendilerine, şanssızlarsa panikle buldukları kocalarına benzer ve ömür boyu bununla yaşamak durumunda kalırlar.

Bu kadınların aralarında uluslararası proje üretenler, özel davetle yurt dışına gidenler, okul birincileri, tez ve doktora yapanlar vardır.

Her ne kadar aile birliğinin arkasında dursam da bu ailelere dikkatle yaklaşmak gerekir.

Kadınların en temel özellikleri kendi kaderlerini ve evlatlarının kaderlerini örmeleridir. Erkekler hayatlara girer ve çıkarlar. Erkeklerin doğası da belki budur. Kadınlar erkekleri seçer, seçim doğruysa erkekler de ailelerine sahip çıkıp emek verirler. Değilse hayatınızın kalanını yutkunarak geçireceksiniz demektir.

Zeki kadınların çeşitli nedenlerle (sosyoekonomik durum ya da ailenin kız çocuğa olan tavrı) eğitim alamayanları için de durum çok farklı değildir. Evlilik süreci onlarda “görece” olarak daha erken yaşanır ve genellikle eşi aile bulur, kadına da evlenmek düşer.

Elbette tüm bunlar bütün zeki kadınlar için geçerli değil. Genelleme yapıp tüm zeki kadınları aynı kefeye koymak imkansız.

İşin sırrı “gerçekçi beklenti”de yatıyor gibi... Ne Romeo aranmalı ne de Sanço Panza’ya razı olunmalı diye düşünüyorum. Siz ne kadar doğru seçim ve iyi planlama yaptığınızı düşünürseniz düşünün, evlilik biraz da şans ve kader işi. Görücü usulüyle evlenip çok mutlu olanlar, deli divane aşk yaşayıp evlendikten bir ay sonra ayrılanları tanıyorum.

Evlenmeye karar veren herkese “evlilik öncesi terapi” öneriyorum. Eşten beklentileri, evlilikten beklentileri ve evliliğe bakışı, problem çözme yöntemlerini ve birbirlerini daha iyi tanımaya yardımcı olacaktır.

Tüm çiftlerin mutlu olması dileğiyle...