Vaktiyle bir ülkede bir Kral yaşarmış. 
Dediği dedik çaldığı düdük müş.
Ne zaman düdüğünü çalarsa borazancı başı yetişirmiş: "Sayın Kral`ım, haşmetmağam! Bırakın bu işi ben yapayım .Siz kimi istiyorsanız, borazanı çalıp yanınıza getireyim. Siz yorulmayın.
Ne derseniz yapacak, kralım sen çok yaşa diyecek kullarınız ağzınızdan çıkacak bir söze bakıyor. 
Kapı kulunuz olarak bana güvenin." demiş. Fakat Kral, hiç kimseye güvenmez düdüğü kendisi çalar, sesinin üstüne ses istemezmiş. 
(Pardon düdüğünün üstüne kimsenin düdük çalmasını istemezmiş.)
Yanında, o ne derse yapacak soytarıları bundan alınırmış. 
Öyle ya seslendirdikleri şey zaten Krallarının sesiymiş.
Hatta bazen öyle oluyormuş ki Kral bir söylediğini, ertesi gün unutup değiştirdiğinde, hemen söylediklerini yutup yalayıp, millete: "Kral haklı, öyle dedi ama bu gün konsept farklı. Komşularımız düşman olsa da dostluk geliştirmeliyiz. 
Ne isterlerse vermeliyiz. Yeter ki Kral`ımız sarayında rahat rahat yaşasın." derlermiş.
Kral yorgunmuş. Etrafındakilerinİn de yorgun olduğunu, bu yüzden yorgun göründüğünü söylermiş her aynalara her baktığında. Derhal yaverini çağırır: "Ya bu aynaları değiştir ya da etrafımda ne kadar yorgun surat varsa; metal yorgunusunuz de ve etrafımdan uzaklaştır." dermiş.
Vaktiyle aynı gemiye bindiklerini gemiden atmakta üstüne yokmuş.
Gemisini Nuh`un Gemisi sanan yalakalar ve soytarılar, o gemide olmak için birbirlerini ezer yarışırlarmış. 
Gel gelelim masal bu ya; zamanla geminin su aldığını, Kral'ın akli dengesinin giderek bozulduğunu gören yalaka ve şakşakçılar, gemi batmadan nasıl ineriz telaşına kapılmışlar. Bazıları da Kral`ın ne yapacağı belli olmadığı ,her an yorgunluklarını yüzlerine vurup gemiden atılacaklarını bildikleri için, kara kara düşünür, ne yapacaklarını bilemezlermiş. 
Onlar da aslında kendilerini kurtaracak Kral`dan daha güçlü, Halktan destek gören bir ses ararlarmış. 
Kral`ın ülkeyi ve gemiyi batıracağını anlayan halktan birisi, korkusuzca bir adım öne çıkmış. 
Kral`ın terzisine: "Sen ne dikiyorsun bilader? İpek kumaş, görünmez kumaş, diye yutturuyorsun millete. Halk korku içinde, Kral`ın çıplak olduğunu söyleyemiyor. Yeter artık kellem gitse de ben bu Halkın kandırılmasına müsade etmeyeceğim .Elimi değil, gövdemi taşın altına koyuyorum. Sizlerin düzenbazlığını yüzlerinize bir şamar gibi vurmazsam, namerdim." demiş.
Ve yola çıkmış.
O yolda, birçok engellerle karşılaşmış. Kral her gittiği yerde, akıl almaz engeller koymuş, halkla arasına bariyerler koymaya çalışmış ammaa, halk Kahramanı, hiçbir engeli engel olarak görmeyip, bendleri bir sel gibi yıka yıka gümbür gümbür geliyormuş. 
Kral ne yapsa, bu güçlü haklı sesin sesini kısamıyor tehditleri de işe yaramıyormuş. Halk kahramanı, halkıyla bir şekilde buluşuyor, korkusuzca 'KRAL ÇIPLAK' diyormuş. 
Öyle ki Kral`ın yalakaları bile, yavaş yavaş bu cesur sesi dinlemeye koyulmuşlar. 
İçlerinden: "Valla Kral çıplak, bu doğru." demeye başlamışlar. 
Yalnız o kadar çok korkuyorlarmış ki Kral`dan, iç seslerini kimse duymasın;ü sonra yorgunluk bize de sirayet eder diye içlerine hapsetmişler..
Halkın, KRAL ÇIPLAK dediğini, onlar da görüyorlar, bir çıkış arıyorlarmış .Bu rotasından çıkmış gemiyi tekrar rotasına koyacak bir güç gerekliymiş, çünkü gemi su alıyor, yavaş yavaş onlarla birlikte batıyormuş.
Bu güçlü halk kahramanını bir ara zindanlara atmayı düşünmemiş de değillermiş, vakti zamanında.
Ammaaaa velâkin, bu halkın kahramanını daha da güçlendireceği için vazgeçmişler..Sadece iftira atmakla yetinmişler, bu da ters tepmiş halkın gözünde. 
Kral`ın terzisi dahil tüm soytarılar, yalakalar; Kral`ın çıplak olduğunu halk görmesin diye, ne yaptılarsa olmuyormuş. Halk aç bırakıldıkça, ekonomik zorluklar çektikçe, daha çok seslerini yükseltiyor, Kral`ın saraylarında zevki sefa yapıldıkça, bu gidişe bir dur demenin vaktinin geldiğini artık görüyorlarmış. 
Halk, kahramanına sahip çıktıkça, sesler yükselmeye başlamış. 
Bu sese kulak vermeye, hep bir ağızdan bağırmaya başlamışlar: "Kral çıplak, Kral çıplak. Biz aç, hepimiz açız aç." demeye.
Çünķü halk biliyormuş ki ALLAH mazlumun yüksek sesini severmiş.
Seslerini daha çok yükseltmişler Halk kahramanın yanında yer alıp.
KRAL ÇIPLAK! 
KRAL ÇIPLAAAAAK!
Daha güçlü bir daha.
KRAL ÇIPLAAAAAAAK!!! Ülke adalete muhtaç!