Yorgun değilim

Süleyman IRMAK

Mirasçıya hesap sormak hakkımdır
Ülküsü olana kırgın değilim
Yedikleri, içtikleri zıkkımdır
Ülkücü kardeştir; gergin değilim.

Çocuk iken gönlüm ülküyü seçti
Şerbeti, zehiri orada içti
En güzel yıllarım Ocakta geçti
Hiçbir Ülkücüye dargın değilim.

Bizler en öndeydik Moskof azarken
Kardeşe, bacıya mezar kazarken
Odaya çekilip, kitap yazarken
O kendi def olsun; sürgün değilim.

Saygımız; karanlık ceddine değil
Beni kovmak onun haddine değil
Köydeki hakimin reddine değil
Yolum uzak amma; yorgun değilim.

Ruhumu sor benim; yaşıma bakma
Dökülmüş saçıma, başıma bakma
Ben ölsem, Türk yaşar; taşıma bakma
Hala coşuyorum; durgun değilim.

Kızgınım ülküsü olmayan Beye
Onlarca yılımı harcadı; niye
Eğer yaradıysa en ufak şeye
Derdim ki; o haklı, ergin değilim.

Süleyman’ım; aynı, İlk günkü sözüm
Vatana fedadır başımla, gözüm
Mirasçı gitmeli; en doğru çözüm
Sıfırdan başlarım, yorgun değilim.