Usanç Narası

Nazım TEKTAŞ

Aklın menzili kısa,  hava puslu önüm yar

Beni bana bırakma elimi tut Allah’ım

 

Dünya ateş yumağı,  şen-ola öte diyar

Ezelî ve ebedî Sensin umut Allah’ım

 

Açılan bütün zarflar akrebin ana rahmi

Kaf dağına yol almış aranan kut Allah’ım

 

Benliğim nişangâhı Ebabil sürüsünün

Ruhumu terk ediyor edep ve ut Allah’ım

 

İblis ile cengim var esfeli-safilinde

Eteğimi çekiyor gizli bir put Allah’ım

 

Şükür,  hâlâ parlıyor İbrahim’in Baltası

Amma dirilmek üzre o Kavmi- Lut Allah’ım

 

Gayr-i meşrû maçların bahtsız sahası mıyım?

Beynime hasar verir gelen her şut Allah’ım

 

Hâli-pürmelâlimden utanıyorum Billâh

Al âsûde koy’una n’olur avut Allah’ım

 

Mutlak güce ram’ımı lûtfunla aziz eyle

İkinci Sûr’a kadar âsân uyut Allah’ım