Her kesin uyuyacağı yer
Toprak diyil.
Nice ki, bir budist
Ateşde yakar
Annesini, babasını.
Gömer küleklerde.
Dağlar onları aşmak için
Diyil,
Nelerise saklamakdır
Arkasında.
Güneş- senin sandığın
Sıcaklık diyil,
Ne de ışık.
Teninin nemini
Buharlandırmakdan ötrüdür,
Gökde bulut olsun,
Yeniden yağmağa.
Bu dar yoldan,
Bir-birinin eteyinden tutarak geçe biler
İnsanlar.
Ve ya,
Deniz üzmek için diyil,
Yürümek olar üzerinde İsa gibi.
Eyer “Onun benden neyi fazladır” diye
Düşünmesen.
Günel Eyvazlı