Kendini umman zanneden damlaya,
Dağ zanneden toza kızmam
Cücenin, inanarak takındığı
Dev’lik poz’a kızmam
Varsın, elime hiç geçmesin
Kısmet derim, koz’a kızmam
Biri, bile-bile doksanlık değerine
Tam yüz der
Biri kalkar, İlkbahar serinliğine
İşte güz der
O zaman kızarım