Milletim gaflette

İzzettin ÖNCÜL

Ya Rab, milletim gaflette, gafletten uyandır
Ya da içimizdeki hainleri narınla yandır
Kalmadı sabrım, göster mucizeni beni de inandır
Dağılsın karanlıklar, güneş doğsun gönlümüze

Adını anarak milletimi düşürdüler tuzağa
Dönmeler bey oldu; hainler ajanlar ağa
Binlerce gariban, genç yaşta düştü toprağa
Toprak kana doydu, hainler kana doymadı

Hainleri ajanları milletim kardeş biliyor
Vatanım, milletim, Türklük elden gitti gidiyor
Man Kurtlar Seni unuttu, maddeye secde ediyor
Putperestliğin yerini pulperestlik aldı

Turan illerini perişan halde gördükçe, içim yanıyor
Asya’yı cehenneme çevirdiler, fokur fokur kaynıyor
Milletim; açlığı, sefaleti, yoksulluğu kader sanıyor
Ya milletimi uyandır; ya da hainleri narınla yandır

Kalmadı sabrım tükendi kararım; kötü gidişe çare ararım
Çaresizim çaresizim, çaresizliğime çıra gibi yanarım
Ortalık toz duman, şaşırdım yolumu karanlıkta ışık ararım
Ya Türk milletini aydınlığa çıkar ya da hainleri narınla yandır