Vicdanlar katransa saraylar zindan olur
Maddeye köleler kendini padişah bilir
O, padişahlar ordular içinde korkudan ölür
Kulun, kölen isterse ; ecelin celladın olur
Mağrurlanma
Para, saray, taht başına açar binlerce bela
Kibri yüzünden nice krallar düştü perişan hale
Seninde tatlı canına düşer binlerce zelzele
Sevenlerin senden; sen sevenlerinden kaçarsın
Mağrurlanma
Para, makam, şöhret en büyük düşman
Ayaklarının altına al bunları; olma pişman
Gurur, kibir sahibini eyler rezil, rüsvay, hüsran
Dünyada insandan, sadece insanlık kalır
Gururlanma
En güvendiğin bal içinde hürmetle sunar zehri
Sonra der ki çekilmiyordu bu zalimin de kahrı
En sonunda cehennemlik oldu kafirinde ahrı
Gel gönül; gönüllerin padişahı ol
Gururlanma