İBRETLE BAKTIM

Süleyman IRMAK


Şeref, namus uçuşurken havada
Salon ayaklanır, alkış kopardı
Karşı taraf kül bırakmaz kovada
O da başlar bir kat ağır yapardı.

Bugün baktım rafa kalkmış sövmeler
Tarih olmuş karşılıklı dövmeler
Minnettarlık duyguları, övmeler
Şeytan görse, sinirlenir sapardı.

Safraymışız; kusmuş bizi, efendi
Barsakları temizledik biz dedi
Dostları harcayan değil mi kendi?
Sinsi durur, konuşanı kapardı.

Edeple gidene misal getirdi
Kurtları toplayıp hana götürdü
Isırdı, dişledi, yedi, bitirdi 
Katır bile daha nazik teperdi.

Yaptığını görüyoruz efendi !
Biz de sana soruyoruz efendi !
Vuruşmadan teslim olmak nedendi?
Eminim ki; günahına siperdi !

Biz olsaydık yapışmazdık koltuğa
Değişmezdik dostumuzu üç tuğa
Satmaz idik; layık olup Başbuğa
Dedem Korkut alnımızdan öperdi.

Süleyman’ım; baktım şöyle, tartı yok
Her söz eksi, hiç birinde artı yok
İman da yok; içinin bir şartı yok
Türk yurdunda Türk’ü yemek siperdi.

18.03.2018-Yalova