Ufkumuzdan kayıp gitmiş yıldızlar,
Nerde arayayım? Kimden sorayım?
Gözlerim kan ağlar, yüreğim sızlar;
Umduğum menzile nasıl varayım?
Emsalsiz mazimiz, altın bir çağdı,
Devlet ebet müddet haşmetli dağdı,
İmanımız tamdı, sönmez çerağdı;
Nifaklara karşı nasıl durayım?
İnleyen ney olmuş feryat, figanım,
Sinemde yangın var, tutuşmuş canım,
Millet zillet içre, dinmiyor kanım;
Kerbela kaderli baştankarayım...
Düşman hainlerle bir olmuş azar,
Vatan onlar için bölünmüş pazar,
Ümidim, bir yiğit oyunu bozar;
Ben de o kavgada en ön sırayım.
Sorulur elbette bir gün hesabı,
Zulmünde boğulur zulmüm kasabı.
Niyazkâr taşarsa sabrımın kabı;
Hak kılıcı olup, hesap göreyim.
Küfre unuttuğu dersi vereyim…
Köksal CENGİZ (Niyazkâr)